کاش متولیان امور اگر مرهم نیستند، نیش هم نباشند
حاج مقصود فراش تقدیم می‌کند: نگفتن بهتر از گفتار واهی!
اینطور به خیالم می‌رسد که مسئولان برای اینکه ما ر از افسردگی کرونا در بیاورند باب مزاح و مطایبه ر باز کرده‌اند. اگر جز این باشد مثلاً چه معنی دارد که وقتی مردم زیر بار گرانی و تورم در حال له شدن هستند، آقای رئیس‌جمهور از جشن پیروزی خبر بدهند؟ لابد بقیه مدیران دولتی هم از ایشان تبعیت می‌کنند که هر چه وضع اقتصاد و معیشت سخت‌تر می‌شود، وعده و وعیدها (بخوانید خالی‌بندی‌ها) بیشتر می‌شود و خنده بر لب مردم می‌نشاند!
راه دور نروم. از همین فرش خودمان مثال بزنم. توی چند روز اخیر یکی دو تا مصاحبه از خانم رئیس مرکز ملی فرش خواندم که کلی خندیدم. آخر کارمان از گریه گذشته است و انگار فقط باید به اوضاع بخندیم!
درحالی‌که صادرات فرش کمتر از هر وقت دیگری شده و رفقای صادرکننده ما متحیر مانده‌اند که با این شرایط چطور باید کسب‌وکارشان ر ادامه دهند، سرکار خانم رافع فرموده‌اند که صادرات فرش کاهش نداشته و ثابت مانده است!
خب حق دارند البته. دروغ استخوان ندارد که گلو ر بگیرد!
اصلاً حجره‌های ما ر که سوت‌وکور هستن ول کنین، همکارای ما ر که رفتن سمت خرید و فروش ملک و کارهای دیگه ول کنین، اما همون آمار گمرک مملکت ر که ان شاءالله قبول دارین؟ چهارصدوخرده‌ای میلیون دلار صادراتی که تو سال ۹۶ داشتیم، تو سال بعدش تقریباً نصف شد و به دویست‌وخرده‌ای میلیون دلار رسید. پارسال هم که صادراتمان به زور و زحمت به صدمیلیون دلار هم نرسید. چقدر دیگه باید صادراتمان سقوط کنه تا خانم رئیس قبول کنن که کاهش داشته؟
حالا صادرات ر ولش کنیم. ایشون فرمایش کردن که تولید هم ۴ برابر شده! ملتفت هستین؟ عنایت دارین؟ یه کم و دو کم اضافه نشده‌ها! ۴ برابر شده!
از شما چه پنهون اونقدر این جمله ر قاطع گفتن که به دیده‌ها و شنیده‌هام شک کردم! با خودم گفتم نکنه بقیه بازارها وضعشان خوبه و بازار ما و حجره ما سوت و کوره. تو حجره نشسته بودم و گوشی تلفن ر برداشتم و شروع کردم به پرس‌وجو از رفقای تولیدکننده تو شهرای مختلف. بعضی‌هاشان گفتن که بله. از وقتی کرونا آمده، خانه‌نشینی‌ها زیاد شده و رغبت به تولید فرش هم بیشتر شده. اما نه اونقدر که تولید بیشتر شده باشه. چون وقتی بازار کساده و صادرات پایین آمده، کسی سفارش تولید نمی‌ده. تولید کنیم که چی بشه؟ سرمایه‌مان بخوابه؟
غیر از این رفقایی که قبول داشتن تا حدی تولید بیشتر شده، اکثریت شاکی شدن که این چه حرفیه؟ کدوم تولید؟ کو سفارش؟ اوایل سال که اصلاً شرایط قرنطینه بود و کارگاه‌هامان تعطیل بود. بعد هم که کم‌کم به کرونا خو کردیم، تعداد کمتری قالی‌باف پای دارها نشوندیم که فاصله اجتماعی رعایت بشه. تازه با این گرونی مواد اولیه و بالا رفتن قیمت تمام شده، تولید کنیم که چی بشه؟ تازه برای کدوم بازار؟ کدوم مشتری؟ کدوم صادرات؟ دلت خوشه ها! از همه بیشتر هم حاج اکبر دادوبیداد راه انداخت که چی می‌گی حاجی؟ به خانمه می‌گم چرا نمیای کارگاه؟ میگه شوهرم گفته این چندرغازی که از قالی‌بافی گیرت میاد هیچ دردی از ما دوا نمی‌کنه. تازه ممکنه مجبور بشیم پول دوا و درمون کرونات ر بدیم!
با خودم گفتم ای بابا! پس چطور این خانم نه تنها گفته تولید ۴ برابر شده که گفته قصد داریم تعداد قالی‌باف‌ها و مشاغل وابسته ر هم ۴ برابر کنیم! به جان حاجی شوخی نمی‌کنم. مصاحبه‌شان موجوده. گفتن الآن دو میلیون نفر تو زنجیره تولید و فروش فرش مشغول‌اند و قراره این تعداد ر به چهار میلیون نفر افزایش بدیم! البته برای این افزایش تعداد شاغلان روی دانش‌آموزها هم حساب ویژه‌ای وا کردن.
یادم افتاد از او دو نفر ناشی که با هم شطرنج بازی می‌کردن. ماشاءالله اونقدر وارد بودن که شاه شطرنج از عصبانیت دق کرد، وزیر شطرنج استعفا کرد، اسب شطرنج هم رم کرد!
آخه دیدم یک جایی از همین مصاحبه‌های اخیرشان گفته بودن که «فرش دستباف باید از حالت کف‌پوش بودن صرف خارج شود. با طراحی سلسله برنامه‌هایی ازجمله جشنواره‌های مد و لباس، به دنبال توسعه استفاده از فرش روی لباس‌ها، همچنین ترکیب گچ و فرش در دیوارهای ساختمان‌ها، بکارگیری آن در صنعت ساختمان و… هستیم.»
انگار خانم رئیس شنیده یخ می‌خورند؛ اما نمی‌داند که چه وقت می‌خورند! لابد اینجوری تولید و اشتغال حوزه فرش بیشتر می‌شه دیگه! ما هم که عوام هستیم و این چیزها سرمان نمی‌شود!
بگذریم! خیلی وقت بود به خودم نهیب می‌زدم که کمتر کاری به کار بزرگان داشته باشم تا خودشان بدانند و مملکتشان. ولی چکار کنم که بعضی وقت ها دیگه حجم توهین و اهانت به شعور ما زیاد می‌شه و می‌ترسم اگه ساکت باشیم و هیچی نگیم، هر چی لایق خودشان هست ر نسبت به ما تصور کنن!
باشه! اصلاً هرچی شما بگین همچین مقبول و درسته که مو لای درزش نمی‌ره. صادرات فرش که ثابت بوده و کاهش نداشته، تولید هم که ۴ برابر شده، اشتغال هم که به همت شما دو برابر می‌شه. ولی همین یک جمله ر از من به یادگار داشته باشین که: «درخت دروغ گل می‌دهد؛ اما میوه نخواهد داد!»
