پراكنش : گوسفند قزل یكی از نژادهای دنبه دار است كه منطقه زیست آن در آذربایجان شرقی و مناطق كوهستانی تبریز به ویژه كوهپاپه های سهند و اطراف مراغه ، بناب ، میانه ، آذرشهر ، سراسكندر و هشترود می باشد و هر چه به طرف بناب و مراغه نزدیكتر شویم ، گله ها بزرگتر شده و بر تعداد گوسفند قزل در آنها افزوده می شود.

پراكنش : گوسفند نژاد مهربانی بومی بخش وسیعی از استان همدان و قسمت های هم مرز بین استانهای زنجان و كردستان می باشد .به گفته دامداران مناطق شهرستان كبودر آهنگ زادگاه اصلی این نژاد منطقه وسیعی در شمال غربی استان به نام منطقه مهربان است.

پراكنش : مركز اصلی پرورش گوسفند مغانی ، دشت مغان است كه در بخشی از شمال شرقی استان آذربایجان و غرب دریای خزر قرار دارد.

پراكنش : ییلاق این گوسفند در مراتع مرتفع طالقان ، كندوان ، كرج ، شمیرانات و قشلاق آن در حاشیه دشت قزوین ، ساوجبلاغ و شهریار می باشد.

پراكنش : گوسفندان این نژاد بیشتر در شهرستانهای بافت ، سیرجان ، كهنوج ، شهر بابك و جیرفت وجود دارند.

پراكنش : قسمت عمده گله های این نژاد توسط عشایر بختیاری در استان چهار محال و بختیاری پرورش داده می شود ، ولی در چند استان مجاور نیز كم و بیش گله هایی از آن وجود دارد.

پراكنش : محل اصلی پرورش گوسفندان لری در اطراف بروجرد ، خرم آباد و الیگودرز می باشد.جمعیت : 2000000 راس است.

پراكنش : حد شمالی منطقه پراكنش این گوسفند ،كوه شاه كوه و رودخانه قره سو است و تا دهات اطراف قصبه و روانسر ادامه می یابد .حد شرقی شامل كوه زنگلیان كوه كماجار و كوه ویس و كوه خورین است .حد غربی شامل كوه های ولدبیگی و كوه بنی گز و ده های ونه رنگینه گوران و تختگاه و مله بگلر و سایر كوههای گوران است.

پشم و پنبه هر دو الیاف طبیعی و مورد نیاز اساسی بخش عمده‎ای از صنعت نساجی كشور هستند. پشم و پنبه ایرانی از نظر ظرافت و طول الیاف، متوسط بوده و امكان تولید نخ و پارچه ظریف از آنها وجود ندارد. به خصوص در سال های اخیر كه ماشین‎آلات ریسندگی و بافندگی بسیار ظریف و حساس جایگزین ماشین‎آلات فرسوده قدیمی شده این نقیصه خود را بیشتر نشان می‎دهد.

نگاهی به پشم نژادهای مختلف گوسفندان ایران با تاكید بر نزادهای خراسانی